Η ΓΡΑΜΜΗ - δοκίμιο 03

Η γραμμή επιστρέφει ως μελέτη αιτίας-αποτελέσματος. Στη συνάντηση της ύλης η μορφή ως γενική ιδιότητα μορφής στο πέρασμά της δημιουργεί δυο μεταβλητές όμοιες. Δεν είναι αντιληπτό ποιο ορίζει το Α και πιο ορίζει το Β για τη σύγκριση της εικόνας. Οι μεταφυσικές έννοιες στη γεωμετρία των παραισθήσεων μόνο ως ατομική δυνατότητα μεταμορφώνονται. Παίρνουμε τις εικόνες για να αναλύσουμε την ύλη που παραμένει μοναδική στη σχέση της με το εξωτερικό και το γενικό που αποκτάει σύνδεση αντίστροφη και ορίζει το Β από το Α ορίζει τη σχέση μεταξύ μοναδικού και συνέχειας.
Η άσκηση της αισθητικής διευρύνει τη γνώση και αυτό γίνεται όχι με ηχηρές επαναλήψεις γίνεται με αναλογίες καλλιτεχνικής διαδικασίας που εμπεριέχει τη διάκριση όχι ως αντικείμενο μελέτης ψυχολογικής αλλά ως παραγνωρισμένη δραστηριότητα.
Η γραμμή υπάρχει και έχει νόμους και αλήθεια και είναι χρήσιμη στο πεδίο του τυχαίου να συναντηθεί με την πραγματικότητα και την απώλεια της. Οι πιο απλές λύσεις με μια οπτική παράλληλων συνδέουν τα σημεία με ρεαλισμό και σε σχέση με τον κύκλο και τη μελέτη του. Η φιλοσοφική γραμμή παρατηρεί τη λογική και στο κέντρο της προετοιμάζει τη κριτική με την υπερβολή των βαθμίδων της ύλης ξεχωριστά από την ύλη σε όλα τα πεδία του κύκλου προς όφελος του ανθρώπου και όχι του θεού.
Έτσι προετοιμάζει και προετοιμάζεται ηθικά και για το κέντρο και για το νέο και με τη μελέτη της μορφολογίας και με την πνευματική εμπειρία της λογικής. Κατά μια έννοια η υπερβολή είναι η διαφοροποίηση όλων προς μια μορφή όμοια αλλά και διαφορετική που σκοπό δεν έχει να επινοήσει να δοξάσει να ολοκληρώσει αλλά με μια ηθική συνέχειας θρησκευτικής να πλησιάσει το μέλλον με ελευθερία και την όραση της επιθυμίας που συνεχώς θα διαφοροποιείται.

@Χ.Π. Σοφίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου