Τυφλός φοίνικας

Είπε πως θα έβρισκε μονάχος τη μοναξιά του νοήματος λέξη λέξη 

Τη μετάνοια που μόνο ένας τυφλός φοίνικας μπορούσε να προσέξει 

Στα μυστικά του φόβου που η μαντική παγιδευμένη άδοξα περιπλανιέται 

Η νιότη του με τις φωνές των γλάρων στη περιοχή της αντάμωσης 

Είχε στερηθεί τους έρωτες της μυθικής πηγής των χαμένων  συντρόφων

Εκεί που η πλανόδια γυναίκα με κρέμες ομορφιάς φρόντιζε τον καθρέπτη 

Στα πεδία του ονείρου μια ημέρα δίπλα στο νερό θα ένωνε τις ματιές των ανθρώπων

@Χ.Π. Σοφίας

Paulo Tercio