όταν γελώ στο δρόμο
τα όνειρα με συνοδεύουν
η μητρική παλάμη
αθόρυβα αγγίζει το μέτωπό μου
ένα πουλί εκεί που φυτρώνει
ένα λουλούδι με πληγώνει
είμαστε παιδιά κοντά στη θάλασσα
και πετάμε βότσαλα στα όνειρα
γεννηθήκαμε ένα βράδυ
που στον ουρανό δεν είχε αστέρια
μόνο πυγολαμπίδες θλιμμένες
και ανθρώπους δίχως μάτια
@Χ.Π. Σοφίας
@Χ.Π. Σοφίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου