θα φύγω μες του θέρους τα γαλάζια βράδια
θα με τσιμπούν τα στάχυα, χόρτα θα πατώ
ονειροπόλος μες στα δροσερά λιβάδια,
θα λούζει ο αέρας το κεφάλι μου γυμνό.
Δεν θα μιλώ και δεν θα σκέφτομαι, μα ως πάνω
άπειρη η αγάπη θ' ανεβαίνει στην ψυχή μου
στη Φύση θα τραβώ μακριά, σαν τον τσιγγάνο,
μακάριος, μια γυναίκα σαν να είχα μαζί μου.
θα με τσιμπούν τα στάχυα, χόρτα θα πατώ
ονειροπόλος μες στα δροσερά λιβάδια,
θα λούζει ο αέρας το κεφάλι μου γυμνό.
Δεν θα μιλώ και δεν θα σκέφτομαι, μα ως πάνω
άπειρη η αγάπη θ' ανεβαίνει στην ψυχή μου
στη Φύση θα τραβώ μακριά, σαν τον τσιγγάνο,
μακάριος, μια γυναίκα σαν να είχα μαζί μου.
- ARTHUR RIMBAUD
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου