Παρασκευή 24 Απριλίου 2020

Των ποιητών

Των ποιητών οι κραυγές τους ανέμους της οικουμένης σβήνουν 
Με πορφύρα το λυκόφως ξορκίζει το παραλυτικό παζάρι των λύκων 

Λουλούδια σιδερένια και φωνές ονείρων άγνωστες 
Επιστρέφουν οι δαίμονες από τα μαύρα σκοτάδια 
Είμαστε μόνοι με τα χρώματα και τον δυνάστη 

Τις μέρες τις γήινες η τέφρα μας μεθάει 
Ένα ελάφι στους κήπους με πρόθυμο βλέμμα 
Τη βαρύτητα του χρόνου κλέβει από την αγάπη 

Και ο τραγοπόδης τις ψυχές της λησμονιάς κομίζει 
Η αντήχηση υιοθετεί τα περάσματα τα αθόρυβα 
Και ο γκρεμός μένει δίχως φεγγάρι 

Δύσκολη η μνήμη και η φωνή της 
Σε φέρνει ως το θάνατο με τάματα 
Και η θεότητα μέσα στην αστρόσκονη κυλιέται  

Δεν έμεινε νεκρός ούτε για δείγμα 
Να μαρτυρήσει τη μελωδία την αρχαία 
Να δώσει λίγο θειάφι από του Προμηθέα το καλό 

Των ποιητών οι ψαλμοί μαζεύουν της άνοιξης τα χελιδόνια 
Σε τροχούς αστρικούς η χίμαιρα θηλάζει τις λάμψεις της όρασης

@Χ.Π. Σοφίας

Edward Hopper 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου