Novissima Verba

Πλαγιασμένη κάτω από την ψυχρή πέτρα 

Παραχωμένη απ' τ' αγριόχορτα και τις τσουκνίδες 

Δε βλέπεις τις επίσημες γιρλάντες τ' ουρανού 

Που κατεβαίνουν να ξαναγιορτάσουν 

Τις διπλωμένες φτερούγες σου 

Τη σάρκα σου μιας ανθισμένης ροδακινιάς

Που όλοι νομίζανε πως είχε 

Μέσα στο τάφο σου αλλοιωθεί

Δε βλέπεις πια πως η ζωή μου 

Ανήκει ολόκληρη στο θανατό σου

Τάκης Βαρβιτσιώτης