Τροία

Σε ακρογιάλι με άγνωστη θάλασσα 

Με έναν ήλιο και λίγες σκιές 

Με λουλουδένιες οράσεις

Της Ανοίξεως η όμορφη ακινησία του νερού 

Μέσα σε σιωπές ανθισμένες 

Με αναπνοές χελιδονιών στο δείλι 

Με μενεξεδένια ταπεινά στεφάνια 

Πληγωμένα από τον μύθο και τη μνήμη 

Έξω της μητρός μου η μοναξιά 

Στο δέρμα του χρυσαφιού κορίτσια θλιμμένα 

Η Τροία  να περιμένει τη θυσία 

Πριν ωριμάσουν τα άστρα και η θάλασσα 

Έξω το αθάνατο μωβ χωρίς σώμα 

Να μετράει το άγνωστο σώμα της κόρης 

Να βγαίνει ο ήλιος μαζί με το φεγγάρι 

Μη ξεχαστεί το πένθος των ίσκιων

@Χ.Π. Σοφίας

Charles Blackman